Sıfır Atık Temel Seviye Belgesi


Sponsorlu Bağlantılar

Kimlik No ve e-Devlet şifresi ile giriş yapılır. Sıfır atık bilgi sistemi kutucuğuna tıklanır. Daha sonra, açılan sayfadan uygulamaya giriş için tesis kutucuğu tıklanarak, temel seviye sıfır atık başvurusu yapılacak firma seçilip sıfır atık bilgi sistemi uygulamasına gidilir.
Sıfır atık temel seviyesi almak için, öncelikle atıkların nedenlerini ortaya çıkarmak ve bunları en aza indirecek önlemleri almak gerekir. Bunun için, üretim sürecinde kaynak tasarrufu sağlamak ve atık oluşumunu azaltmak amacıyla süreçlerin verimliliğini arttırmak yardımcı olacaktır. Ayrıca, farkındalık yaratmak için ekolojik yönetim sistemi (EMS) uygulayarak enerji, su ve hammaddelerin israfını önlemek de önemlidir. Ayrıca, sürekli geliştirme modellerinin uygulanması ve çevre korumasına yönelik etkin tedbirlerin alınması da önemlidir.

1- Sıfır Atık Bilgi Sistemi Kullanıcıları EÇBS (Entegre Çevre Bilgi Sistemi) Kayıt İşlemlerini tamamlamalı, 2-Sistem tarafından otomatik oluşturulan formun çıktısına alarak, kaşe ve imzalı olarak “Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü” ne başvuru yapılmalıdır.
Temel Seviye Sıfır Atık Belgesi, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından verilen bir belgedir. Belge almak için, sıfır atık işletme programına katılan bir işletmenin şirketinden temel seviye sıfır atık belgesi talebinde bulunması gerekmektedir. Talebi, yetkili bir müdürlük ya da zabıtası uzantısı olan bir özel şahsa iletebilirsiniz.

“(4) Bina ve yerleşkelerin, sıfır atık yönetim sistemini kurarak EK-1'de yer alan uygulama takvimi doğrultusunda sıfır atık belgesi almaları zorunludur.
Hayır, sıfır atık belgesi almak zorunlu değildir. Ancak çevre ve sağlık politikalarının uygulanması için önemli bir göstergedir ve bu nedenle bazı durumlarda alınması gerekebilir. Örneğin, sıfır atık sürecinin en iyi şekilde tamamlanması için sıfır atık belgesi almak zorunlu olabilir. Bu durum, özel sektör çalışanları gibi devlet kurumları ve işletmeler için geçerlidir. Ayrıca, çevreye duyarlı üretim yapan işletmeler için de sıfır atık belgesi almak zorunlu olabilir.

TEMA Vakfı'nın Milli Eğitim ile Çevre ve Şehircilik bakanlıkları iş birliğinde gerçekleştirdiği proje kapsamında, ilk etapta okullardaki 60 bin öğrenci için 'Sıfır Atık' eğitimlerine başlandı.
Sıfır atık eğitimi, çevre ve küresel ısınma işlemleriyle ilgili çoğu zaman özel olarak yetkilendirilmiş olanlar tarafından verilir. Bu izin verilenler arasında; çevreci firmalar, üniversiteler, çevre örgütleri, belediyeler, sivil toplum kuruluşları, eğitim kurumları ve teknik destek sağlayan hükümet daireleri yer alır.

Bu kapsamda yapılan düzenlemeyle, 1 Haziran 2020 itibarıyla kamu kurum ve kuruluşlarının, 31 Aralık 2020 itibarıyla da nüfusu 250 binin üzerindeki büyükşehir ilçe belediyelerinin Sıfır Atık Yönetim Sistemi'ne geçişinin tamamlanması zorunluluğu getirildi.
Türkiye'deki çevre yasalarına göre, ülke genelinde üretilen ve satışa sunulan her türlü ürünle ilgili olarak Sıfır Atık Belgesi zorunlu hale getirilmiştir. Bu belgeyi, üreticiler ve ithalatçılar, lojistik şirketleri, taşeron firmalar, müşteri ve satıcılar, bayiler, imalatçılar ve perakendeciler sunmak zorundadır. Sıfır atık belgesi, ürünlerin üretim süreci boyunca oluşabilecek atıkların ayrıştırılarak geri dönüşümünün sağlanmasını uygun hale getirmektedir. Belge, üretim ve pazarlama faaliyetlerinin etik ve sosyal sorumlulukla gerçekleştirilmesini sağlamak için kullanılan bir araç olarak kabul edilir.

Öncelikle, Entegre Çevre Bilgi Sistemi'nde yer alan 'VATANDAŞ GİRİŞ' bölümüne, e-Devlet üzerinden, T.C. Kimlik No ve e-Devlet şifresi ile giriş yapılır. Tehlikeli ve tehlikesiz atık beyanı yapılabilmesi için atık yönetim uygulamasına girilmesi gerekmektedir.
Sıfır atık beyanı, çevreye karşı sorumluluğu almak veya doğaya çöp oluşturmamak için çevresel kaynakları planlı olarak verimli ve sürdürülebilir bir şekilde kullanmak amacıyla yapılan bir planlamadır. Bu planlamaya sıfır atık beyanı denir. Sıfır Atık Beyanı için, öncelikle her bir aracın tasarımının ve üretimi ile ne gibi çevresel kaynaklar kullanılacağının bir planı yapılmalıdır. Tasarım ve üretim esnasında emisyon değerleri, enerji kullanımı, tüketilen kaynakların miktarı ve kalitesi, atık ve kirletici bileşenlerin oluşturulma miktarının öngörülmesi gerekmektedir. Ayrıca, hammadde kullanarak üretilecek ürünlerin geri kazanılıp yenilenebilirlik düzeyi hakkında da bilgi sahibi olmak gerekmektedir. Sonraki aşamada, üretimin her bir aşamasında atıkların minimize edilmesi için gerekli stratejiler geliştirilmelidir. Atık miktarı sıfırlamak için, herhangi bir üretim prosesinde tekrarlanan operasyonlara, döngü kapama ve atıkların kullanılabilir hale getirilmesine odaklanmak gerekmektedir. Son olarak, üreticiler sıfır atık hedeflerini gerçekleştirmek için destekleyici önlemleri almalıdır. Bunlar arasında tasarım, üretim ve lojistik proseslerinin enerji ve kaynakları etkin kullanmayı destekleyen teknolojilere geçiş dahil olabilir. Ayrıca, kuruluşların birbirleriyle işbirliği yaparak atığın geri kazanılmasını ve tekrar kullanılmasını destekleyen eylem planları da oluşturabilir.

KKDİK ve SEA Yönetmeliği gibi, yurt dışında yerleşik firmaların atayacakları Tek Temsilciler tarafından yapılacak işlemlerden adlarına bildirim ve kayıt yapılacak ithalatçıların bu imkândan faydalanabilmesi için de EÇBS hesabına sahip olmaları gerekmektedir.
Eçbs, yalnızca belirli türk ehliyet sahiplerinin arabayı sürmesi için Türkiye'de zorunlu hale getirilmiştir. Diğer ehliyet sahiplerine böyle bir zorunluluk getirilmemiştir.

1. E-devlet şifrenizle https://ecbs.cevre.gov.tr adresinden hesap sayfasına girin. (Kurumunuz onaylı olarak görünecektir.) uygulaması ve sıfır atık bilgi sisteminin yanındaki ekle butonuna basın. Entegre çevre bilgi sistemi işlemlerini bu aşamada tamamlamış oldunuz.
Sıfır atık kaydının tutulması, yaşam kalitesini artırmak için önem arz eder. Sıfır atık kaydı, mümkün olan en az atığın üretilmesi amacıyla bir süreç, politika veya program olarak uygulanır. Sıfır atık kaydının tutulması için öncelikle ne tür atıkların üretildiğinin belirlenmesi gereklidir. Bunu yapmak için, üretim süreci planlanmalı, atıklar belirlenmeli ve atıkların toplanma ve işlenme şekli saptanmalıdır. Daha sonra doğru depolama ve bertaraf sistemleri ile ilgili teknik konuların incelenmesi gerekmektedir. Böylece atıklar olabildiğince azaltılabilir veya ortadan kaldırılabilir. Atıkların imhası için güvenli ve kontrol altında tutulan sistemler kullanılmalıdır. Ayrıca, atıklarla ilgili kanunlara uyulmalı ve eylem planları çıkarılmalıdır. Son olarak, çevre standartlarına uygunluk elde edilmeli ve üretim sürecindeki gelişmeler kaydedilmelidir.