6245 Sayılı Harcırah Kanunu

Sponsorlu Bağlantılar
6245 SAYILI HARCIRAH KANUNU KISA HATIRLATMALAR! gündelik verilmez. gönderilenlerden, buralarda ve yolda öğle (saat 13.00) ve akşam (saat 19.00) yemeği zamanlarından birini geçirenlere 1/3, ikisini geçirenlere 2/3 oranında ve geceyi de geçirenlere tam gündelik verilir. 180 günden fazla yevmiye verilemez.
Sayılı Harcırah Kanunu, Türkiye'deki emekli ve jubile vatandaşlarının Askeri Harcırahları için geçerli yasa ve düzenlemelerin belirlendiği kapsamlı bir yasadır. Kanun hükümleri, 1978 yılında Meclis tarafından kabul edilmiş ve 5 Eylül 1979 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Kanun ile beraber eşit oranda asker harcıralarının ödenmesi gerekmektedir. Ayrıca, her altı ayda bir ödenen aylık miktar da belirlenmiştir.
Harcırah, bu kanunda aksine hüküm bulunmadıkça, gidip gelmeye en uygun ve kullanılması mutat olan yol ve taşıt araçları üzerinden verilir. Gidip gelmeye en uygun ve kullanılması mutat olan bu yolda hem muayyen, hem gayrimuayyen tarifeli taşıt işletilmekte ise harcırah hesabında muayyen tarifeli taşıt esas alınır.
Harcırah genellikle çalışanların sigorta için yapmış oldukları işlerin karşılığı olarak verilen bir ödemedir. Harcırah, asgari ücretin altında olacak şekilde veya haftalık, aylık ya da diğer süreli ödemelerle ayarlanabilir. En çok tarım ve ticaret sektörlerinde çalışanlara harcırah ödenmektedir. Aralarındaki farklara rağmen, harcırah genellikle yıllık olarak ödenmektedir. Örnek olarak; denizci, toprak parseli ekipman kullanıcıları, taşımacılar, tiyatro sanatçıları, restoran ve otel görevlileri ve terzi çalışanlarına hafriyatçılarına harcırah ödenmektedir.
Kanunda belirtilen harcırah unsurları ise yol masrafı, yevmiye, aile masrafı ve yer değiştirme masrafı olarak belirtilmiştir.
1. Mükâleme hakkı: Mükâleme hakkı, çalışanlar arasındaki iş sözleşmesi altında müzakereyi ve uyuşmazlıkları çözmeyi kolaylaştırmak için tasarlanmış olan bir adalet sistemidir. 2. Sosyal güvenlik: Çalışanlar, işletmeler tarafından sunulan sosyal güvenlik avantajları sayesinde sağlık, işsizlik, yaşlılık, ölüm gibi durumlara karşı korunabilirler. 3. Emeklilik: Çalışanların belirli bir yaşa ulaştıklarında, çalışmalarını bırakmalarına ve nihayetinde emekli aylığı almalarına izin verilen bir sistemdir. 4. İş tecrübesi: Çalışma hayatı için çalışanların iş tecrübeleri çok önemlidir. İşteki deneyim ve başarılarının, gelecekteki derecelerine ve kariyerlerine olumlu etkileyeceği açıktır. 5. İşe alım ve çıkarma politikası: İşletmelere, iyi yetiştirilmiş personel bulmak ve işe almak için belirli kriterler ve çıkarma koşullarıyla donatılmış bir işe alım ve çıkarma politikası sağlanır.
– Harcırah verilmesini gerektiren olay sırasında evlilik bağıyla bağlı olduğu eşi, – . Bakmakla yükümlü olduğu usul ve füruu ile erkek ve kız kardeşlerini ifade eder. – Kan bağı olmayanlara (evlatlık, üvey evlat, kayın valide, kayın ata gibi) harcırah ödenmez.
1. Sağlık hizmetleri için 2. Bankalar arası finansman işlemleri ile ilgili ödemeler 3. Nakit aktarımlar 4. Makbuzlu çekler 5. Kamu ve devlet kurumları arası ödemeler 6. Emekli maaşı ödemeleri
Memur için aylık aldığı kadroya ödenen gündelik tutarında ödeme yapılır. Memur ve Hizmetli için mutat taşıt masrafı ödenir. İki şehir arası bilet ücretini memura yol masrafı olarak ödüyoruz. Aile fertlerine memurun yevmiyesi ve yol masrafları tutarında ödeme yapılır.
Hayır, memurlara herhangi bir ücret veya yol parası verilmiyor. Memurlar, emeklilik aylığı olarak belirli miktarlarda para alıyor. Ancak bu ödemeler, nüfus sayısına, kadro sınıfına ve mesleki duruma göre değişmektedir.
Harcırah ise yolluk manasında kullanılır. İş gezilerinde görevlilere yol masraflarını karşılaması için yapılan ödemeye harcırah denir. 1954 yılında kabul edilen 6245 sayılı Harcırah Kanunu hala yürürlüktedir.
Hayır, yolluk ve harcırah aynı değildir. Yolluk, bir devlet tarafından yürürlükte olan ve çıkarılan vergi türlerinden biridir. Yolluk, belirli hizmetlerin kullanımı sırasında alınan veya ücretli bir işlem yapan kişiler tarafından ödenen bir düzenli vergidir. Harcırah ise, belirli bir malların, hizmetlerin satın alınması veya satışının düzenlenmesi için alınan ücretlerden oluşur. Bu ücretler, faturalama, tahsilat ve satın alma gibi çeşitli işlemler için alınır. Harcırah, herhangi bir vergi ödemesine ilişkin değildir.
Buna göre memur veya hizmetlinin ikametgahı da memuriyet mahalli olarak tanımlanmıştır. Bu nedenle başka bir göreve atanmakla beraber ikametgâhı değişmeyen memurun memuriyet mahalli değişmediğinden sürekli görev yolluğuna hak kazanması mümkün değildir.
Hayır, taşımayan memura yolluk ödenmez. Ancak, çalışan memura veya işçiye, kurallara göre taşınması gereken mesafe üzerinden belirli bir ödeme yapılabilir.
6245 SAYILI HARCIRAH KANUNU KISA HATIRLATMALAR! gündelik verilmez. gönderilenlerden, buralarda ve yolda öğle (saat 13.00) ve akşam (saat 19.00) yemeği zamanlarından birini geçirenlere 1/3, ikisini geçirenlere 2/3 oranında ve geceyi de geçirenlere tam gündelik verilir. 180 günden fazla yevmiye verilemez.
6245 Sayılı Harcırah Kanunu, 1997 yılında kabul edilmiş olan ve ülkemizde hizmetleri kullanan çalışanların emeklilik hizmetlerinden yararlanmalarını sağlayarak hizmet görevlilerinin haklarını özendirmek için tasarlandı. Kanunun amacı, askerler, sivil memurlar, memurlukta hizmet gören eski ve güncel sivil hizmet görevlileri ile bunların ailelerine maaşa eşit bir harcırah ödenmesini sağlamaktır. Ayrıca bu kanun kapsamında, memurlukta hizmet gören eski ve güncel hizmet görevlileri ile bunların aileleri, maaş almaya devam ederken harcırah alma hakkına da sahip olacaklardır.
Harcırah, bu kanunda aksine hüküm bulunmadıkça, gidip gelmeye en uygun ve kullanılması mutat olan yol ve taşıt araçları üzerinden verilir. Gidip gelmeye en uygun ve kullanılması mutat olan bu yolda hem muayyen, hem gayrimuayyen tarifeli taşıt işletilmekte ise harcırah hesabında muayyen tarifeli taşıt esas alınır.
Harcırah, çalışma hayatında ve sözleşme ile ücretlendirilen işçilere, belirli dönemlerde ödenen ek ücret olarak verilir. Harcırah, bu işçinin gösterdiği çalışma başarısı, verimliliği veya mesleki tecrübesine bağlı olarak, çoğunlukla sözleşmede belirlenmiş bir oranda yansıtılır. Ödeme yapıldıktan sonra, harcırahlar kişinin ücretli maaşından ayrı olarak alınan mevduattır.
Kanunda belirtilen harcırah unsurları ise yol masrafı, yevmiye, aile masrafı ve yer değiştirme masrafı olarak belirtilmiştir.
Harcırah unsurları; zamanaşımı (gecikmeli ödeme), taşıma, kullanma, işleme, ambalajlama, sigorta, finansman, montaj, satıcının görevleri, gümrük masrafları ve diğer teknik destek gibi hizmetleri içermektedir.
– Harcırah verilmesini gerektiren olay sırasında evlilik bağıyla bağlı olduğu eşi, – . Bakmakla yükümlü olduğu usul ve füruu ile erkek ve kız kardeşlerini ifade eder. – Kan bağı olmayanlara (evlatlık, üvey evlat, kayın valide, kayın ata gibi) harcırah ödenmez.
1-Harcırah, kişi tarafından taraflara bölüştürülen ortak mülkiyetin boşaltılması durumunda ödenmez. 2-Harcırah, tarafların birbirlerine görev ve sorumluluklarını bölme anlaşmaları durumunda ödenmez. 3-Harcırah, tarafların aralarında paylaşılan mülk nedeniyle çalışma arkadaşlığı kurma anlaşmaları durumunda ödenmez. 4-Harcırah, arazi sahibinin araziyi satın alan veya kiralayan kişiye verdiği dilim miktarı durumunda ödenmez. 5-Harcırah, satıcı veya kiracının aralarındaki anlaşmanın sonuçlarıyla ilgili olarak ücret alımı durumunda ödenmez.
Memur için aylık aldığı kadroya ödenen gündelik tutarında ödeme yapılır. Memur ve Hizmetli için mutat taşıt masrafı ödenir. İki şehir arası bilet ücretini memura yol masrafı olarak ödüyoruz. Aile fertlerine memurun yevmiyesi ve yol masrafları tutarında ödeme yapılır.
Hayır. Genellikle üyelere zaman ve emekleri için ücret ödenmez.
Harcırah ise yolluk manasında kullanılır. İş gezilerinde görevlilere yol masraflarını karşılaması için yapılan ödemeye harcırah denir. 1954 yılında kabul edilen 6245 sayılı Harcırah Kanunu hala yürürlüktedir.
Hayır, yolluk ve harcırah farklı kavramlar olarak kabul edilir. Yolluk, işletme için ödenecek miktardır. Harcırah ise bir kişinin giderlerini karşılamak için işveren tarafından ödenen miktardır.
Buna göre memur veya hizmetlinin ikametgahı da memuriyet mahalli olarak tanımlanmıştır. Bu nedenle başka bir göreve atanmakla beraber ikametgâhı değişmeyen memurun memuriyet mahalli değişmediğinden sürekli görev yolluğuna hak kazanması mümkün değildir.
Hayır, taşımayan memura yolluk ödenmez. Yolluk hakkı yalnızca sözleşmede taşıma hizmeti veren memurlar için geçerlidir.