222 Sayılı Kanun Son Hali


Sponsorlu Bağlantılar

222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu doğrultusunda devamsız öğrenci tespit ve takip çalışmalarını zamanında tamamlamayan Okul İdarecilerine yasal işlem uygulanacaktır.
Devamsızlık durumunu takip etmek ve öğrencilerin eğitimi almasını sağlamak amacıyla, okul müdürlüklerince özel öğretmenler atanmaktadır. Bu özel öğretmenler, devamsız öğrencileri takip etmekle yükümlüdürler.

1961 yılında çıkarılan 222 sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu, ilköğretim için ayrı olarak çıkarılan ilk yasa olması bakımından önemlidir. Bu yasa, zorunlu öğrenim süresini 7-14 yaşları arasını kapsayarak 8 yıla çıkarmıştır (5+3).
22/11/2001 tarih ve 4709 sayılı Kanun, Türkiye hükümetinin kamu personel sisteminde çeşitli reformlar yapmak amacıyla çıkartılan bir kanundur. Anayasa mahkemesinin 2001 yılında yaptığı karara göre, geçerli bir kanundur. Kanun, Türk siyasi tarihinin en tartışmalı ve etkili kamu personel reformlarından biridir. Kanunun özellikleri arasında özellikle ücretlerin artırılması, kadro sayısının azaltılması ve teşvik edici ödüllerin kullanılması gibi önlemler bulunur. Kanunda daha geniş nitelikte gelişmelere de yer verilmiştir. Bunlar arasında eğitim, mesleki eğitim, performans ödülleri ve yönetim tarzı seçenekleri ile ilgili önlemler yer almaktadır. Ayrıca, Türkiye'deki kamu personel yaklaşımlarının modernleştirilmesine yönelik mevcut kanunlara da atıfta bulunulmuştur.

Mecburi ilköğretim çağı, 6-14 yaş grubundaki çocukları kapsar. İlkokulların birinci sınıflarına o yılın 31 Aralık tarihinde 72 ayını dolduran çocukların kaydı yapılır. Ancak çocuğun gelişim durumuna bağlı olarak okula erken başlaması veya kaydının ertelenmesi ile ilgili hususlar yönetmelikle düzenlenir.
Mecburi öğretim yaşı 6 ile 14 yaş arasında değişiklik göstermektedir. 6-7 yaşındaki çocuklar ilkokula başlamaya, 12 yaşındaki çocuklar ise ortaokula başlamaya mecbur edilmektedir.

12 Yıllık Zorunlu Eğitim Sistemi (4+4+4 eğitim sistemi) 2012-2013 döneminde Türkiye'de başlayan eğitim sistemidir.
Eğitim sistemi genel olarak zorunlu değildir. Ancak, genellikle ülkeler tarafından belirlenen yaş aralıklarında, herhangi bir çocuk için belli bir düzeyde eğitim alması zorunlu hale getirilmiştir. Bu durum çoğu ülkede devlet okulları, kamu özel okulları veya diğer alternatif eğitim sistemleri aracılığıyla gerçekleştirilmektedir. Her ülkeye göre bu zorunlu eğitim koşullarının detaylarına ilişkin farklılıklar vardır.

Sürekli devamsız olan öğrenciler için ise "G" harfi yazılmayacaktır.
Hayır, sürekli devamsız öğrenciye G yazılmaz. Bu öğrencinin durumu herhangi bir harfe atıfmaz. Sürekli devamsız öğrenciler genellikle okulun başarı tablosunda özel olarak belirtilir ve bu öğrencilerin not durumlarının belirlendiği kayıtlarda gösterilir.

Milli Eğitim Bakanlığı, liselerde devamsızlık nedeniyle sınıfta kalan öğrencilere, mesleki eğitim merkezlerine geçiş hakkı tanıdı. Liselerde, devamsızlıktan kalan ve derslere devam etme hakkını kaybeden öğrenciler, öğrenim yılı sonunu beklemeden mesleki eğitim merkezlerine geçiş yapabilecek.
Öncelikle öğrencinin devamsızlık sebeplerini saptamanın önemi vurgulanmalıdır. Söz konusu sebepler ortaya çıktıktan sonra, öğrencinin bu problemleri çözebilmesi, başarılı olabilmesi için gerekli desteğin verilmesi gerekmektedir. Öğrencilerin devamsızlık nedenlerini çözmelerine yardımcı olacak uygun çözümler geliştirilmelidir. Örneğin, öğrencinin konu ile ilgili zorlukları varsa bunlarla mücadele etmek için uzman destek almasına olanak sağlanabilir. Ayrıca sosyal yaşamını arttırmak için arkadaşlarıyla daha sık etkinlik ve geziler yapmaları sağlanabilir. Okul idaresi de öğrencinin devamsızlık sorununa çözüm bulmada yardımcı olmalıdır. Öğrenciyi olumlu ödüllendirmek veya motivasyon kampanyaları düzenlemek gibi faydalı etkinlikler önerilebilir. Ayrıca okul idareleri alabilecekleri önlemlerle devamsızlıkları azaltmak adına eğitim kurumları arasında işbirliği geliştirmeleri gerekiyor.

Genellikle çocukların 30-36 ay arası anaokuluna ve 66-72 ay arası ise ilkokula gidebilecek olgunluğa eriştiğini vurgulayan uzmanlar, yaşla birlikte zihinsel, duygusal ve bedensel gelişimlerin de dikkate alınması gerektiğini ifade ediyor.
Çocuğun okula başlama yaşı 6'dır. 18 yaşından küçük her çocuk en az 6 yaşında olması durumunda devlet okullarına kaydolabilir ve normal eğitimlerine başlayabilir.

Kanunun 89. maddesi, 4274 ve 5129 sayılı kanunları yürürlükten kaldırmıştır. Kaldırılan kanunlarla, şimdiye kadar köy okullarına tahsis edilmiş bulunan Devlete ait ihtilâfsız toprakların köy tüzel kişilikleri tarafından işletilerek elde edilen geliri okul ihtiyaçlarına sarf olunacaktır.
Köy okullarının mülkiyeti, Devlet tarafından kamuya aittir. Köy okullarının işletilmesi ve hizmetlerinin sağlanması ülkedeki yerel yönetimlere veya belediyelere bağlıdır. Bazı durumlarda ise özel şirketler de köy okullarının idaresiyle ilgilenebilir.