“Eski İstanbul’da,aydınların,sanatçıların zaman zaman toplanıp sohbet ettikleri münazara (Fikir Yarışması) yaptıkları kahveler varmış. Bir gün münazara konusu olarak şunu seçmişler:Louvre Müzesi Yanıyor; Leonardo’nun bir tablosu ve bir de küçük çocuk var;ikisini birden kucaklamanız mümkün değil,hangisini kapıp kaçmayı tercih edersiniz?
Bir grup aydın:
“Biz olsak tabloyu alırdık,çünkü onda tüm insanlığın ve gelecek nesillerin hakkı vardır.”demiş,diğer grup ise:
“Biz olsaydık çocuğu alırdık,çünkü o çocuğun ilerde Leonardo’dan daha büyük bir sanatçı olmayacağı ne malum,bir aşı bulup insanlığı kurtarmayacağı ne malum” diye savunmuş. Bir sanatçı ise (Yanlış hatırlamıyorsam Abasıyanık) tartışmaya katılmamış. Bir ara birisi O’na dönüp, “Sen olsan hangisini alırdın?”diye sorduğunda bu sanatçı şöyle cevap vermiş:
-Ben olsaydım çocuğu kapar kaçardım;fakat yalnızca insan olduğu için.”