1. Fonksiyonun tanım aralığı belirlenir. 2. Fonksiyon bir kapalı aralıkta tanımlıysa, uç noktalardaki değerleri hesaplanır. 3. Eğer periyodik ise, fonksiyonun periyodu bulunur. Esas periyotta çizim yapılır; diğer aralıklarda çizim tekrarlanır. 4. Fonksiyonun tek veya çift olup olmadığına bakılır. (Çift ise, x ³ 0 için çizim yapılır; oluşan görüntünün Oy eksenine göre, simetriği alınarak, çizim tamamlanır. Tek ise, x ³ 0 için çizim yapılır; oluşan görüntünün orijine göre, simetriği alınarak, çizim tamamlanır.) 5. Eğrinin eksenleri kestiği noktalar belirlenir. 6. Varsa, asimptotlar belirlenir. 7. Fonksiyon de tanımlıysa, için fonksiyonun limiti hesaplanır. 8. Fonksiyonun birinci türevi alınır. Böylece, fonksiyonun artan ya da azalan olduğu aralıklar belirlenir; ekstremum noktaları hesaplanır. 9. Fonksiyonun ikinci türevi alınır. Böylece, fonksiyonun eğrilik yönünün yukarı ya da aşağı olduğu aralıklar belirlenir; dönme noktaları hesaplanır. 10. Elde edilen bilgilere göre, değişim tablosu yapılır. 11. Değişim tablosuna göre, grafik çizilir. Bazı grafiklerin çiziminde, yukarıdaki bilgilerin aynı anda hepsine ihtiyaç duyulmayabilir.