Zamanın birinde bir bahçe varmış. Bahçede bir bezelye varmış. Bezelye bahçede büyümüş. Tohum vermeye başlamış. Bir bezelye tanesi kabuğundan ayıklanmış. Evin çocuğu ayıklanmış bezelyelerden cebine atmış. 5okağa çıkıp hazırladığı boruya bezelye koyup üfürmeye başlamış.
Bezelyelerin kimisi bir duvara çarpmış. Kimisi bir insanın ayaklarının altıda ezilmiş. Bir bezelye tanesini de çatıdaki bir kuşa fırlatmış. Bezelye tanesi çatıya ulaşamamış. Bir pencerenin önün deki bir deliğe girmiş. 0 evde bir. anne ile kızı yaşarmış. Kız has ta imiş. Hiçbir şey yemezmiş. Yaşamayı sevmezmiş. Anne akşama kadar çalışırmış. Çok az para kazanırmış. Kazandığı para ile zor geçinirlermiş. Hasta kız yataktan hiç çıkmazmış. Anne akşama kadar başka yerlerde çalışırmış. Kız yatakta annesini beklermiş.
Bir ilkbahar sabahı anne işe gitmek için hazırlanmış. Hasta küçük kız da uyanmış. Birden pencereden vuran güneş ışığını görmüş. Işığın yanında da yeşil bir şey gözüne ilişmiş.
- Anne, pencerede yeşil bir şey gördüm. Ne olabilir, diye sor muş.
- Bilmem, demiş annesi. Sonra gidip bakmış. Pencereyi açmış. gir bezelye bitkisi görmüş. Delikte yeşermiş. Boy vermiş. Büyümüş.
- Bir bezelye, demi anne.
Hasta kızı yaklaştırmış pencereye. Artık hasta kız, bezelyeyi iyice görebiliyormuş.
Annesi işe gidince hasta kız bütün gün bezelyeyle konuşmuş.
Zamanın nasıl geçtiğinin farkına varmamış. Akşam annesi geldiğinde de hep bezelyeyi konuşmuşlar.
Artık annesi işe gidince hasta kız bezelyeyle konuşuyormuş. Ona tüm sıkıntılarını anlatıyormuş. Bezelye de ona bakıp dallarını sallayarak dinliyorum diyormuş. Bezelyenin dalları büyüyünce an ne kız bir çubuk dikmişler yanına. Böylece bezelye çubuğa tutunup büyümüş. Yükselmiş. Hasta kız gülüyormuş. Daha çok yemek yiyebiliyormuş. Bacaklarına güç gelmeye başlamış. Yüzünün solukluğu gitmiş. Canlanmış. Annesini neşe içinde bekliyormuş. Akşama kadar bezelye ile yaptığı konuşmaları anlatıyormuş.